Waar gaan we bevallen en wat wordt het???
Zwanger worden is niet voor iedereen weg gelegd. Maar tegenwoordig zijn er wel veel mogelijkheden. Toen ik pas begon als kraamverzorgster was ik best wel verbaasd over het feit, dat er VEEL vrouwen waren die hulp nodig hadden van het ziekenhuis. De gezinnen vertelden dan dat ze met medicijnen of injecties waren begonnen. Om op deze manier zwanger te raken is natuurlijk niet leuk en vaak ook stressvol, maar daarentegen leidt een positieve zwangerschapstest dan wel weer tot groot geluk.
In deze blog wil ik het echter hebben over het moment dat 9 maanden later ligt: De bevalling.
Twee weken geleden werd ik gebeld door het kraamcentrum voor een thuisbevalling. Na alle gegevens te hebben ontvangen, sprong ik op de fiets. Het zonnetje scheen en ik genoot van het ritje naar het gezin. Aangekomen bij het adres zag ik een groot nieuw huis van 4 verdiepingen. Toen dacht ik al dit wordt een heerlijke week. Ik hou van ruimte en dat ieder zijn ‘ding’ kan blijven doen in de kraamweek. De verloskundige in opleiding deed de deur open en ik vroeg hoe gaat het hier? Rustig, want ik was gebeld met 5 cm ontsluiting. Ik vind het overigens zelf altijd fijner om er wat vroeger bij te zijn; het is heel vervelend als je een slaapkamer binnenkomt met een persende vrouw.
Ik had 4 jaar geleden ook al bij dit zelfde gezin gekraamd in hun vorige huis. We hadden toen we elkaar zagen een soort reünie-gevoel, ook de verloskundige was er toen ook al bij.
De bevalling zou dit keer plaatsvinden in de woonkamer. Dit in verband met de smalle trappen. Op de eettafel lag een matras en de strijkplank was bedekt met verschillende doeken, gaasjes, maandverband, matjes en alles wat we nodig konden hebben voor de bevalling. Toen ik binnen kwam had mevrouw 7 cm ontsluiting en na een uur werden de vliezen gebroken. Omdat er daarna niet zoveel gebeurde ging ik met de kraamvrouw richting badkamer. Het bad was lekker vol, het licht was gedempt en met een kussentje in haar nek lag mevrouw ontspannen in het warme water. Door op deze manier even terug in haar coconnetje te komen zou dit de weeën moeten bespoedigen. Dit lukte na een tijdje ook, maar weer beneden gekomen hadden we toch nog niet het gewenste resultaat bereikt.
De verloskundige besprak met het gezin haar plannen en begon toen ook over een mogelijk ziekenhuisbezoek, als er niet snel wat zou veranderen… Alsof er iemand in de baarmoeder had meegeluisterd, was 30 minuten later Adam al geboren. Een mooie baby van 4430 gram. Heerlijk al die emoties en blijdschap van iedereen in de kamer!
Daarna ben ik een deel van de kraamweek bij het gezin geweest. De buurvrouw kwam ook nog even langs waar ik ook jaren geleden al eens had gekraamd. En de buurvrouw daar weer naast moest over een paar maanden bevallen. Dat zou lachen zijn als dat zou gebeuren, 3 op een rij…De werkweek sluit je met een voldaan gevoel af en dan lekker genieten van je vrije dagen.
De volgende keer wil ik het over de samengestelde gezinnen hebben.