Kraamverzorgende Monalisa vertelt…

Wat hebben we een mooi beroep ❤️❤️

Eerst even een klein stukje over mij. Mijn naam is Monalisa Ruhulessin en ik ben sinds 1993 kraamverzorgende. Via een project voor allochtone vrouwen dat liep in Leiden ben ik in het werkveld gerold. Het mooie van het project was dat je – als je geslaagd was – je meteen een baan had. En zo ben ik terecht gekomen bij Kraamzorg Nederland waar ik twaalf jaar heb gewerkt. Tegenwoordig werk ik bij Zorg-Vuldig Kraamzorg.

En wat is er veel veranderd in die 26 jaar! We hebben er protocollen bij gekregen, het kckz (kenniscentrum kraamzorg, red.), veel meer administratie en de vaders zijn vaker aanwezig tijdens de kraamweek. Maar het blijft een mooi beroep. Elke keer als ik ga starten bij een nieuw gezin ben ik benieuwd hoe de kraamweek zal verlopen. Sta ik voor de deur, dan kan ik (door zoveel jaren ervaring) aan het huis en de inrichting al zien wat voor mensen het zijn.

Het is de eerste dag altijd een beetje aftasten; wat willen de mensen en wat weten ze al. Maar als je een goede entree maakt is het ijs gauw gebroken. Je bent er meestal acht dagen en je maakt de mensen op een heel mooi moment in hun leven mee. Als het hun eerste kindje is scoor je de meeste punten: ze vinden je geweldig en je bent de beste.

Wat wij als kraamverzorgenden allemaal meemaken? We kunnen boeken vol schrijven over onze belevenissen. En wat ik zo mooi vind, we blijven leren en nieuwe dingen ontdekken. Ik zie mijzelf als een rijk en gelukkig mens met dit mooie beroep. Bij het afscheid soms een traantje en cadeau’s. Of tekeningen als er broertjes of zusjes zijn. Bij welk ander beroep ben je zo dicht bij de mens en word je zo verwend Ik vind het nog steeds geweldig om te doen.